ParsQuran
سوره ۳۴: سبأ - جزء ۲۲ - ترجمه خرمشاهی

وَيَرَى الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ الَّذِي أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ هُوَ الْحَقَّ وَيَهْدِي إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۶﴾
و دانش يافتگان آنچه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است، حق مى‏دانند، كه به راه خداوند پيروزمند ستوده، هدايت مى‏كند (۶)
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا هَلْ نَدُلُّكُمْ عَلَى رَجُلٍ يُنَبِّئُكُمْ إِذَا مُزِّقْتُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّكُمْ لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ﴿۷﴾
و كافران گويند آيا بشناسانيم به شما مردى را كه خبر مى‏دهد به شما كه چون پاره و پراكنده شديد، آنگاه آفرينش [و هيئت‏] جديدى خواهيد يافت‏ (۷)
أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَمْ بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِيدِ ﴿۸﴾
آيا بر خداوند دروغ بسته است، يا [به خيال آنان‏] جنونى دارد؟ [هيچ كدام‏] بلكه نامؤمنان به آخرت در عذاب و گمراهى دور و دراز هستند (۸)
أَفَلَمْ يَرَوْا إِلَى مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنْ نَشَأْ نَخْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَيْهِمْ كِسَفًا مِنَ السَّمَاءِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِكُلِّ عَبْدٍ مُنِيبٍ ﴿۹﴾
آيا آسمان و زمينى را كه پيش روى و پشت ايشان است ننگريسته‏اند؟، اگر خواهيم به زمين فرو بريمشان، يا بر آنان پاره‏اى از آسمان را فرو اندازيم، در اين امر براى هر بنده توبه كار، مايه عبرتى است‏ (۹)
وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ مِنَّا فَضْلًا يَا جِبَالُ أَوِّبِي مَعَهُ وَالطَّيْرَ وَأَلَنَّا لَهُ الْحَدِيدَ ﴿۱۰﴾
و به راستى از خود به داوود بخششى [و موهبتى‏] ارزانى داشتيم [و گفتيم‏] اى كوهها و اى مرغان با او [در تسبيح‏] همنوايى كنيد، و آهن را براى او نرم گردانيديم‏ (۱۰)
أَنِ اعْمَلْ سَابِغَاتٍ وَقَدِّرْ فِي السَّرْدِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۱۱﴾
[و گفتيم‏] كه زره‏هاى بلند و رسا بساز و در زره‏بافى سنجيده و بسامان كار كن، و همگان نيكوكارى كنيد، كه من به آنچه مى‏كنيد آگاهم‏ (۱۱)
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ وَأَسَلْنَا لَهُ عَيْنَ الْقِطْرِ وَمِنَ الْجِنِّ مَنْ يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَمَنْ يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۲﴾
و براى سليمان باد را [رام گردانيديم‏]، كه سير بامداديش يكماهه راه و سير شامگاهيش يكماهه راه بود، و براى او چشمه مس [گداخته و جوشان‏] را روان ساختيم، و از جنيان گروهى در نزد او و به اذن پروردگارش كار مى‏كردند، و هر كدام از آنان كه از فرمان ما سرپيچيد، به او از عذاب آتش [دوزخ‏] مى‏چشانيم‏ (۱۲)
يَعْمَلُونَ لَهُ مَا يَشَاءُ مِنْ مَحَارِيبَ وَتَمَاثِيلَ وَجِفَانٍ كَالْجَوَابِ وَقُدُورٍ رَاسِيَاتٍ اعْمَلُوا آلَ دَاوُودَ شُكْرًا وَقَلِيلٌ مِنْ عِبَادِيَ الشَّكُورُ ﴿۱۳﴾
[آنان‏] براى او هر چه مى‏خواست از محرابها و نقش و نگارها و كاسه‏هاى بزرگ حوض مانند، و ديگدانهاى استوار [و غير قابل نقل‏] مى‏ساختند، [و گفتيم‏] اى خاندان داوود سپاس ورزيد، و از بندگان من اندكى سپاسگزار هستند (۱۳)
فَلَمَّا قَضَيْنَا عَلَيْهِ الْمَوْتَ مَا دَلَّهُمْ عَلَى مَوْتِهِ إِلَّا دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَيَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ الْغَيْبَ مَا لَبِثُوا فِي الْعَذَابِ الْمُهِينِ ﴿۱۴﴾
و چون مرگ او را مقرر داشتيم، چيزى جز كرم چوب‏خواره، مرگ او را به آنان نشان نداد، كه عصايش را خورد و چون [جسدش‏] در افتاد، جنيان پى بردند كه اگر غيب مى‏دانستند، در آن رنج و عذاب خفت‏بار نمى‏ماندند (۱۴)
لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَنْ يَمِينٍ وَشِمَالٍ كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَاشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَرَبٌّ غَفُورٌ ﴿۱۵﴾
براى قوم سبا در مسكنهايشان پديده شگرفى بود [از جمله‏] دو بوستان در جانب راست و چپ، [كه به ايشان گفتيم‏] از روزى پروردگارتان بخوريد، و او را سپاس بگزاريد، [شما را] شهرى پاكيزه و پروردگارى آمرزگار است‏ (۱۵)