فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ
﴿۱۵﴾
پس سوگند به ستارگانی که باز می گردند، (۱۵)
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ
﴿۱۶﴾
ستارگانی که به سرعت می روند و پنهان می شوند (۱۶)
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ
﴿۱۷﴾
و سوگند به شب هنگامی که [روی می آورد، و زمانی که] می رود (۱۷)
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ
﴿۱۸﴾
و سوگند به صبح هنگامی که می دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می زداید] (۱۸)
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ
﴿۱۹﴾
که قرآن کلام فرستاده ای ارجمند و بزرگوار است. (۱۹)
ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ
﴿۲۰﴾
نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ …. (۲۰)
مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ
﴿۲۱﴾
آنجا مورد اطاعت [فرشتگان] و امین است…. (۲۱)
وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ
﴿۲۲﴾
و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (۲۲)
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ
﴿۲۳﴾
بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (۲۳)
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ
﴿۲۴﴾
و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم] آنچه به او وحی می شود، بخیل نیست (۲۴)
|
||