ParsQuran
سوره ۹۲: الليل - جزء ۳۰ - ترجمه فولادوند

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾
سوگند به روز چون جلوه‏ گرى آغازد (۲)
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾
و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳)
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾
كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴)
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾
اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵)
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾
و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (۶)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾
بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (۷)
وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾
و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى ‏نياز ديد (۸)
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾
و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت (۹)
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾
بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود (۱۰)
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾
و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى ‏آيد (۱۱)