پس [فاصله اش با پیامبر] به اندازه فاصله دو کمان گشت یا نزدیک تر شد. (۹)

آن گاه به بنده اش آنچه را باید وحی می کرد، وحی کرد. (۱۰)

آنچه را دل [پیامبر] دید [به پیامبر] دروغ نگفت [تا او را درباره حقیقت فرشته وحی به وهم و خیال اندازد، بلکه به حضور و شهودش یقین کامل داشت.] (۱۱)

آیا در آنچه [به حقیقت] می بینید با او به سختی مجادله و ستیزه می کنید؟ (۱۲)

و بی تردید یک بار دیگر هم او را دیده است (۱۳)

نزد سدرة المنتهی، (۱۴)

در آنجا که جنت الماوی است. (۱۵)

آن گاه که سدره را احاطه کرده بود آنچه [از فرشتگان، نور و زیبایی] احاطه کرده بود. (۱۶)

دیده [پیامبر آنچه را دید] بر غیر حقیقت و به خطا ندید و از مرز دیدن حقیقت هم درنگذشت. (۱۷)

به راستی که بخشی از نشانه های بسیار بزرگ پروردگارش را دید. (۱۸)