و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید. (۳)

گفتار او چیزی جز وحی که به او نازل می شود، نیست. (۴)

[فرشته] بسیار نیرومند به او تعلیم داده است. (۵)

[همان که] دارای درایت و توانمندی شگفتی است، پس [به آنچه که مأمور انجامش می باشد] مسلط و چیره است. (۶)

در حالی که در افق اعلا بود. (۷)

سپس نزدیک رفت و نزدیک تر شد (۸)

پس [فاصله اش با پیامبر] به اندازه فاصله دو کمان گشت یا نزدیک تر شد. (۹)

آن گاه به بنده اش آنچه را باید وحی می کرد، وحی کرد. (۱۰)

آنچه را دل [پیامبر] دید [به پیامبر] دروغ نگفت [تا او را درباره حقیقت فرشته وحی به وهم و خیال اندازد، بلکه به حضور و شهودش یقین کامل داشت.] (۱۱)

آیا در آنچه [به حقیقت] می بینید با او به سختی مجادله و ستیزه می کنید؟ (۱۲)