ParsQuran
سوره 55: الرحمن - جزء 27

فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كداميك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾
انصاریان: [دو بهشتی که] دارای درختان و شاخسارهای باطراوت و انبوه است.
خرمشاهی: [درختان آن دو بوستان‏] شاخه در شاخه‏اند
فولادوند: كه داراى شاخسارانند
قمشه‌ای: در آن دو بهشت انواع گوناگون میوه‌ها و نعمتهاست.
مکارم شیرازی: آن دو باغ بهشتي داراي انواع نعمتها و درختان پرطراوت است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
فِيهِمَا عَيْنَانِ تَجْرِيَانِ ﴿۵۰﴾
انصاریان: در آن دو بهشت دو چشمه ای است که همواره جاری است.
خرمشاهی: در آن دو [بوستان‏] دو چشمه هست كه روانند
فولادوند: در آن دو [باغ] دو چشمه روان است
قمشه‌ای: در آن دو بهشت دو چشمه آب (تسنیم و سلسبیل) روان است.
مکارم شیرازی: در آنها دو چشمه، دائما در جريان است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
فِيهِمَا مِنْ كُلِّ فَاكِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾
انصاریان: در آن دو بهشت از هر میوه ای دو نوع فراهم است.
خرمشاهی: در آن دو [بوستان‏]از هر ميوه‏اى دو گونه هست‏
فولادوند: در آن دو [باغ] از هر ميوه‏ اى دو گونه است
قمشه‌ای: در آن دو بهشت از هر میوه‌ای دو نوع است.
مکارم شیرازی: در آن دو از هر ميوه‏ اي دو نوع وجود دارد.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
مُتَّكِئِينَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَيْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾
انصاریان: [بهشتیان] بر بسترهایی که آستر آنها از حریر درشت بافت است، تکیه می زنند، و میوه های رسیده آن دو بهشت [به آسانی] در دسترس است.
خرمشاهی: [بهشتيان‏] بر فرشهايى آرميده‏اند كه آسترهاى آنها از ابريشم ستبر است، و ميوه هر دو بوستان نزديك [و دسترس‏] است‏
فولادوند: بر بسترهايى كه آستر آنها از ابريشم درشت‏بافت است تكيه آنند و چيدن ميوه [از] آن دو باغ [به آسانى] در دسترس است
قمشه‌ای: در حالتی که بهشتیان بر بسترهایی که آستر آنها از حریر و استبرق است (در کمال عزّت) تکیه زده‌اند و میوه درختانش در همان تکیه گاه در دسترس آنهاست.
مکارم شیرازی: اين در حالي است كه آنها بر فرشهائي تكيه كرده‏ اند كه آستر آنها از پارچه‏ هاي ابريشمين است و ميوه‏ هاي رسيده آن دو باغ بهشتي در دسترس است.
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾
انصاریان: پس کدامیک از نعمت های پروردگارتان را انکار می کنید؟
خرمشاهی: پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
فولادوند: پس كدام يك از نعمتهاى پروردگارتان را منكريد
قمشه‌ای: (الا ای جنّ و انس) کدامین نعمتهای خدایتان را انکار می‌کنید؟
مکارم شیرازی: پس كدامين نعمتهاي پروردگارتان را انكار مي‏كنيد؟
فِيهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾
انصاریان: در آن بهشت ها زنانی هستند که فقط به همسرانشان عشق می ورزند، و پیش از آنان دست هیچ انس و جنی به آنان نرسیده است.
خرمشاهی: در آنها [حوريان‏] چشم فروهشته [/قانع به همسر] هستند كه پيش از آنان هيچ انسان و هيچ جنى با آنان آميزش نكرده است‏
فولادوند: در آن [باغها دلبرانى] فروهشته‏ نگاهند كه دست هيچ انس و جنى پيش از ايشان به آنها نرسيده است
قمشه‌ای: در آن بهشتها زنان زیبای با حیائی است (که به چشم پر ناز جز به شوهر خود ننگرند) و دست هیچ کس از جن و انس پیش از آنها بدان زنان نرسیده است.
مکارم شیرازی: در باغهاي بهشتي زناني هستند كه جز به همسران عشق نمي‏ورزند و هيچ انس و جن قبلا با آنها تماس نگرفته است.