بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ
﴿۱﴾
انصاریان: هنگامی که یاری خدا و [آن] پیروزی فرا رسد،
خرمشاهی: آنگاه كه نصرت الهى و پيروزى فراز آيد فولادوند: چون يارى خدا و پيروزى فرا رسد قمشهای: چون هنگام فتح و فیروزی با یاری خدا فرا رسد (مراد فتح مکه است). مکارم شیرازی: هنگامي كه ياري خدا و پيروزي فرا رسد.
وَرَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا
﴿۲﴾
انصاریان: و مردم را ببینی که گروه گروه در دین خدا درآیند،
خرمشاهی: و مردم را بينى كه گروه گروه به دين الهى در آيند فولادوند: و ببينى كه مردم دسته دسته در دين خدا درآيند قمشهای: و مردم را بنگری که فوج فوج به دین خدا داخل میشوند (و تو را به رسالت تصدیق میکنند). مکارم شیرازی: و مردم را ببيني گروه گروه وارد دين خدا ميشوند.
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا
﴿۳﴾
انصاریان: پس پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی، و از او آمرزش بخواه، که او همواره توبه پذیر است.
خرمشاهی: پس سپاسگزارانه پروردگارت را نيايش كن و از او آمرزش بخواه كه او بس توبهپذير است فولادوند: پس به ستايش پروردگارت نيايشگر باش و از او آمرزش خواه كه وى همواره توبه پذير است قمشهای: در آن وقت خدای خود را حمد و ستایش کن و (از لوث شرک) پاک و منزّهدان و از او مغفرت و آمرزش طلب که او خدای بسیار توبه پذیر است. مکارم شیرازی: پروردگارت را تسبيح و حمد كن، و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه پذير است. |
||